1948 – , México
La tarde (1º frg.)
Extraviada, miré la tarde contra el viento desnudo,
las hojas caídas escuché.
Vacía, Emily, ¿es real que la tarde se vacía?
La poesía, es ausencia de agua, puerta
que abre otra puerta y otra y una más.
Nada entraba en mis ojos o en mi lengua
que no fuera belleza.
Tomé un cuaderno, un lápiz afilado,
encendí una vela en plena luz.
Salí a caminar por calles oscuras,
el horizonte se abrió lento ante mis ojos.
en Leve sangre
Fotografías de Astrid Kruse Jensen
Trad. Ada Trzeciakowska
Popołudnie (frg.)
Zagubiona, spojrzałam na popołudnie pod nagi wiatr,
usłyszałam opadłe liście.
Puste, Emily, czy to prawda, że popołudnie robi się puste?
Poezja, to brak wody, drzwi,
które otwierają kolejne drzwi i następne.
Nie wpadło mi do oczu ani nie osadziło się na języku,
nic co nie byłoby pięknem.
Wzięłam zeszyt, zaostrzony ołówek,
zapaliłam świecę w blasku dnia.
Wędrowałam ciemnymi ulicami,
horyzont otwierał się powoli przede mną.
Transl. Curtis Bauer
The afternoon
Lost, I watched the afternoon stand in front of the naked wind,
listened to the fallen leaves.
Hollow, Emily, is it possible the afternoon hollows?
Poetry, absence of water, a door opening
a thousand doors, and then another.
Nothing entered my eyes or crossed my tongue
that was not beauty.
I took out a notebook, a sharpened pencil,
lit a candle in full light.
I walked through the dark streets,
the slow horizon opened before me.
ADA LÍRICA 