Polly Jean Harvey (PJ Harvey)

1969 – , Inglaterra

Las canciones que Harvey escribió para su álbum Let England Shake, fueron motivadas por los conflictos que se estaban produciendo en el mundo: «En The Dark Places, podría tratarse de Bosnia. Pero no se sabe dónde está. Quería mostrar el modo en que la historia se repite, en realidad no importa cuándo fue, porque este ciclo interminable sigue y sigue y sigue».

Trad. Ada Trzeciakowska

en los lugares oscuros

Nos levantamos temprano
Nos lavamos la cara
Caminamos por los campos
Y pusimos cruces
Atravesamos
Las malditas montañas
Fuimos hacia el infierno
Y algunos regresamos
Y otros no

En los campos y en los bosques
Bajo la luna y bajo el sol
Otro verano ha pasado ante nosotros
Y ni un solo hombre ha
Y ninguna mujer ha
Revelado los secretos de este mundo

Así que nuestros muchachos
Se escondieron con armas en el barro
Y en los lugares oscuros

Nuestros muchachos
Se escondieron con armas en la tierra
Y en los lugares oscuros

Nuestros muchachos
Se escondieron con armas en el bosque
Y en los lugares oscuros

Pero ni un solo hombre ha
Y ninguna mujer ha
Revelado los secretos
de este mundo

Motywacją do napisania piosenek z albumu Let England Shake, były trwające na świecie konflikty: „w The Dark Places, może chodzić o Bośnię. Lecz nie wiadomo, gdzie leży to miejsce. Chciałam pokazać w jaki sposób historia się powtarza, tak naprawdę nie ma znaczenia, kiedy to było, ponieważ ten niekończący się cykl trwa i trwa, i trwa.»

Tłum. Ada Trzeciakowska

w ciemnych miejscach

Wstaliśmy wcześnie
Umyliśmy twarze
Szliśmy polami.
I stawialiśmy krzyże
Przeszliśmy przez
te przeklęte góry
kierując się w stronę piekła
I jedni z nas wrócili
A niektórzy nie

Na polach i w lasach
W świetle księżyca i w świetle słońca
Kolejne lato przeminęło przed nami
I ani jeden mężczyzna
I ani jedna kobieta nie
Odkryła sekretów tego świata

Więc nasi młodzi chłopcy
Ukryli się z bronią w błocie.
I w ciemnych miejscach

Nasi młodzi chłopcy
Ukryli się z bronią w kurzu
I w ciemnych miejscach

Nasi młodzi chłopcy.
Ukryli się z bronią w lesie
I w ciemnych miejscach

Lecz ani jeden mężczyzna
Ani jedna kobieta nie
Odkryła sekretów tego świata

The songs Harvey wrote for her album Let England Shake, were motivated by the ongoing conflicts in the world. «In The Dark Places, that might be Bosnia. You don’t know where it is. I was wanting to show the way history repeats itself, really and so in some ways it doesn’t matter what time it was, because this endless cycle goes on and on and on.»

In The Dark Places

We got up early
Washed our faces
Walked the fields
And put up crosses
Passed through
The damned mountains
Went hellwards
And some of us returned
And some of us did not

In the fields and in the forests
Under the moon and under the sun
Another summer has passed before us
And not one man has
And not one woman has
Revealed the secrets of this world

So our young men
Hid with guns in the dirt
And in the dark places

Our young men
Hid with guns in the dirt
And in the dark places

Our young men
Hid with guns in the forest
And in the dark places

But not one man has
And not one woman has
Revealed the secrets
of this world

Polly Jean Harvey (PJ Harvey)

1969 – , Inglaterra

Trad. Ada Trzeciakowska

Ramas amargas

Ramas amargas
se van desplegando.
No hay nada más amargo
que el bosque.

Crece
a lo largo de todo el mundo

retorciéndose bajo
los pies de los soldados,
siempre alineado
y la tierra húmeda debajo

Crece cuando levantan alto
sus rifles,
crece cuando sus jóvenes esposas
levantan los brazos en la despedida.

Levanta las lentes
para mirar y verás a
los soldados alineados
y las raíces retorciéndose debajo.

Sus jóvenes esposas
con las manos blancas dicen adiós.
Sus brazos como ramas amargas
se van desplegando a lo largo del mundo.

Dicen adiós…

Tłum. Ada Trzeciakowska

Gorzkie gałęzie

Gorzkie gałęzie
rozkładają się.
Nie ma nic bardziej gorzkiego
niż las.

Rośnie
na całym świecie

skręca się
pod stopami żołnierza,
stoi w szeregu
a pod nim wilgotna ziemia.

Rośnie, gdy podnoszą wysoko
karabiny,
rośnie, gdy młode żony
machają na pożegnanie.

Łap za szkła
i patrz a zobaczysz
stojących żołnierzy
i skręcające się pod nimi korzenie.

Ich młode żony białymi dłońmi
machają na pożegnanie.
Ich ramiona niczym gorzkie gałęzie
rozkładają po świecie.

Machają na pożegnanie…

Bitter Branches

Bitter branches
spreading out.
There’s none more bitter
than the wood.

Into the wide world,
it grows,

twisting under
soldier’s feet,
standing in line
and the damp earth underneath.

Holding up their rifles
high,
holding their young wives
who wave goodbye.

Hold up the clear glass
to look and see
soldiers standing
and the roots twist underneath.

Their young wives with white hands
wave goodbye.
Their arms as bitter branches
spreading into the world.

Wave goodbye…

Polly Jean Harvey (PJ Harvey)

1969 – , Inglaterra

Letra de All and Everyone hace referencia a la batalla de Galípoli o batalla de los Dardanelos. La batalla se inició en febrero de 1915 con un bombardeo masivo desde buques de guerra británicos y franceses contra los fuertes otomanos que defendían el estrecho, y que fracasó principalmente debido a las minas. Este fracaso promovió entre mandos y gobiernos la necesidad de una operación combinada, en forma de desembarco, entre británicos y franceses con el fin de conquistar la capital otomana de Constantinopla. Esta idea, defendida sobre todo por Winston Churchill, se iniciaría con el desembarco cerca de Galípoli, pero los aliados no consiguieron penetrar por sorpresa en el territorio otomano y fracasaron en las sucesivas ofensivas, con un resultado de unas 250 000 bajas por cada uno de los dos bandos (Wikipedia).

Trad. Ada Trzeciakowska

Todo y todos nosotros

La muerte estaba por todos lados,
en el aire
y en los sonidos
que salían desde las lomas
del Risco Bolton.
Justo ahí ancló la muerte.
Cuando te ponías a fumar
o contabas un chiste
estaba en la risa
y (bebiendo) agua (potable)
se acercó a la playa
como una hilera de buques,
se hundió en el mar y yació alrededor.

La muerte estaba en antiguas fortalezas,
bombardeadas por un millón de balas
de los artilleros, esperando en los bosquecillos
con corazones que amenazaban con reventar sus cajas,
mientras avanzábamos hacia el sol
la muerte era todo y todos nosotros.

Mientras estábamos adentrándonos en el sol
mientras estaba avanzando cada hombre
mientras estábamos adentrándonos en el sol

La muerte flotaba en el humo y se aferró
a 400 hectáreas de costa baldía.
Un banco de tierra roja está
goteando muerte ahora y ahora, sin cesar.
La muerte estaba en todos lados,
en el aire
y en los sonidos
que salían desde las lomas
del Risco Bolton.
Justo ahí ancló la muerte.
La muerte estaba en el sol mirando,
fijando sus ojos en todos nosotros.
Sacudió los huesos de la Caballería Ligera
que aún siguen tumbados ahí por las tierras

mientras estamos adentrándonos en el sol
mientras está avanzando cada hombre
mientras estamos adentrándonos en el sol
cantamos: “Muerte a todos y cada uno”.

Tłum. Ada Trzeciakowska

Wszystko i każdy z nas

Śmierć czaiła wszędzie się
we mgle
i w dźwiękach
dochodzących ze wzgórz
Bolton’s Ridge.
Tam zawinęła Śmierć.
Była w skręcanej fajce
była w żarcie
w śmiechu
i pitnej wodzie
wtargnęła na plażę
by niczym sznur kutrów,
wpaść do morza i zalec wokół nas.

Śmierć była w starożytnych fortecach,
milionem kul ostrzelanych
przez artylerzystów, czekających w zagajnikach,
a serca ich groziły nagłym wybuchem,
podczas gdy posuwaliśmy się w stronę słońca
śmierć była wszystkim i każdym z nas.

Gdy posuwaliśmy się do słońca
gdy kroczył każdy z nas
gdy posuwaliśmy się do słońca

Śmierć unosiła się wśród dymu i przylgnęła
do czterystu akrów plaży leżącej odłogiem.
Brzeg czerwonej ziemi ocieka
śmiercią teraz i wciąż i wciąż.
Śmierć czaiła wszędzie się
we mgle
i w dźwiękach
dochodzących ze wzgórz
Bolton’s Ridge.
Tam zawinęła Śmierć.
Śmierć była w słonecznej tarczy,
utkwiła w nas oczy.
Terkotała kośćmi Lekkiej Jazdy
które wciąż leżą rozrzucone gdzieś na polach

gdy posuwamy się do słońca
gdy kroczy każdy z nas
gdy posuwamy się do słońca
śpiewamy „śmierć wszystkim i każdemu z nas”.

All and Everyone

Death was everywhere,
in the air
and in the sounds
coming off the mounds
of Bolton’s Ridge.
Death’s anchorage.
When you rolled a smoke
or told a joke,
it was in the laughter
and drinking water
it approached the beach
as strings of cutters,
dropped into the sea and lay around us.

Death was in the ancient fortress,
shelled by a million bullets
from gunners, waiting in the copses
with hearts that threatened to pop their boxes,
as we advanced into the sun
death was all and everyone.

As we advancing in the sun
As we advancing every man
As we advancing in the sun

Death hung in the smoke and clung
to 400 acres of useless beachfront.
A bank of red earth, dripping down death
now, and now, and now
Death was everywhere
in the air
and in the sounds
coming off the mounds
of Bolton’s Ridge.
Death’s anchorage.
Death was in the staring sun,
fixing its eyes on everyone.
It rattled the bones of the Light Horsemen
still lying out there in the open

As we, advancing in the sun
as we, advancing every man
as we, advancing in the sun
sing «Death to all and every one.»

Polly Jean Harvey (PJ Harvey)

1969 – , Inglaterra

Trad. Ada Trzeciakowska

En Battleship Hill

El aroma a tomillo transportado por el viento 
Te pica en la cara haciéndote recordar 
Que la cruel naturaleza ha ganado otra vez

En las trincheras de Battleship Hill,
Una odiosa sensación aún perdura 
Incluso ahora, ochenta años después 
La cruel naturaleza
Cruel, cruel naturaleza

La tierra retorna a lo que siempre ha sido 
El aroma a tomillo transportado por el viento 
Montañas recortadas, sobresaliendo 
Agrietadas como dientes en una boca podrida 
En las trincheras de Battleship Hill oigo al viento decir 
«La cruel naturaleza ha ganado otra vez»

Na wzgórzu Battleship

Zapach tymianku unosił się na wietrze,
Smagał Twoją twarz, żebyś pamiętał:
Okrutna natura znowu wygrała.

Zawaliła okopy na wzgórzu Battleship
Uczucie pełne nienawiści przetrwało,
Nawet teraz, po osiemdziesięciu latach.
Okrutna natura.
Okrutna, okrutna natura.

Ziemia znów jest taka sama jak zawsze
Zapach tymianku unosi się na wietrze.
Poszarpane góry wystają
Popękane jak zepsute zęby
Na wzgórzu usłyszałam wiatr, 
Mówi «Okrutna natura znowu wygrała».

On Battleship Hill

The scent of Thyme carried on the wind, 
stings your face into remembering 
cruel nature has won again.

On Battleship Hill’s caved in trenches, 
a hateful feeling still lingers, 
even now, 80 years later. 
Cruel nature. 
Cruel, cruel nature.

The land returns to how it has always been. 
The scent of Thyme carried on the wind. 
Jagged mountains, jutting out, 
cracked like teeth in a rotten mouth. 
On Battleship Hill I hear the wind, 
Say «Cruel nature has won again.»